Cicha degradacja lasu bagiennego Lokoli (Benin)

Las bagienny Lokoli slu?y jako schronienie dla kilku rzadkich, zagro?onych i endemicznych gatunków. Zmniejszenie jego pokrycia przypisywane dzialalno?ci czlowieka jest jednak postrzegane jako fragmentacja siedlisk ?yj?cych tam gatunków. Nieuchronnie towarzyszy temu utrata ró?norodno?ci biologicznej. Na jako?c wody rzeki Hlan, która zasila lasy i od której zale?? populacje nadbrze?ne, wplywa równie? dzialalno?c czlowieka. Fizykochemiczna i mikrobiologiczna charakterystyka tego cieku wodnego Hlan ujawnia, z jednej strony, ?e woda ta nie nadaje si? do spo?ycia przez ludzi, poniewa? zawiera kilka zarazków bakteriologicznych, które stanowi? realne zagro?enie dla zdrowia, a z drugiej strony, ?e ska?enie wody jest pochodzenia kalowego. W badaniu zaj?to si? równie? trudno?ciami napotykanymi przez rolników w Lokoli oraz wyja?niono wska?niki, przyczyny i konsekwencje degradacji gruntów, które zmuszaj? rolników do opracowania lub przyj?cia strategii adaptacyjnych maj?cych na celu zlagodzenie skutków degradacji gruntów. Zaanga?owanie i wsparcie ze strony pa?stwa, stowarzysze? i partnerów rozwojowych organizacji pozarz?dowych jest wi?cej ni? niezb?dne.