Przestrzenna i czasowa dyfuzja lojalistycznych innowacji

We wspólczesnej geografii politycznej w Rosji problem stosowania podej?cia przestrzenno-czasowego jest coraz bardziej istotny. Teoria dyfuzji innowacji i analiza czasoprzestrzenna innowacji s? znane od polowy lat 60., ale ich wykorzystanie w krajowej literaturze naukowej jest minimalne. W artykule podj?to prób? wykorzystania ró?nych podej?c przestrzennych i czasowych do badania innowacji politycznych. Zastosowanie podej?cia dyfuzyjnego przyczynia si? do poszerzenia geografii politycznej. Uwzgl?dnienie czynnika chronologicznego pozwala na przej?cie od analizy poszczególnych wydarze? i pa?stw do badania calo?ciowych procesów politycznych. Dla jako?ciowej analizy procesów wyborczych i zmian politycznych takie podej?cie ma zastosowanie i pozwala na uzyskanie rygorystycznych, naukowo istotnych wyników. Badania te mog? byc interesuj?ce dla szerokiej kategorii czytelników.