Kuba po rozpadzie Zwi?zku Radzieckiego

Pogarszaj?ce si? warunki ?rodowiskowe na calym ?wiecie wskazuj?, ?e nasza planetarna i ekologiczna równowaga mo?e byc zagro?ona. W ?wietle tego d??enie do zrównowa?onego rozwoju czlowieka bylo glówn? wplywow? koncepcj? naszych czasów. Pomimo szerokiego poparcia mi?dzynarodowego wielu obawia si?, ?e niewiele osi?gni?to, aby wdro?yc skuteczn? strategi? zrównowa?onego rozwoju. Istnieje kilka studiów przypadku, które wykazuj? powszechnie akceptowane elementy zrównowa?onego rozwoju. W tej pracy oceniam kontrowersyjny, wyj?tkowy, ale przewa?nie pomijany przypadek Kuby. Wraz z upadkiem Zwi?zku Radzieckiego w 1989 roku Kuba zostala zmuszona do realizacji niezale?nej strategii rozwoju narodowego. Od czasu ogloszenia Szczytu Ziemi w Rio w 1992 roku, Kuba jest zdeklarowanym liderem i innowacyjnym praktykiem strategii zrównowa?onego rozwoju i nadal wzmacnia najwy?sze wska?niki ró?norodno?ci biologicznej ze wszystkich krajów karaibskich. W tej pracy staram si? argumentowac, ?e kuba?ska polityka rozwojowa po upadku Zwi?zku Radzieckiego jest wyrazem nowatorskiej interpretacji zrównowa?onego rozwoju.