Shtini n'dhe keto fjale

POEZI QË LEXOHET LEHTË, POR NUK SHLYHET NGA KUJTESA Poezia më e re e Lulëzim Tafës, i cili rreth njëzet e sa vjet më parë botoi librin e vet të parë, është refleks i kohës në të cilën jetojmë. Temat, motivet, idetë, figurat, fjalori poetik, gjithçka, mban ngjyrën e kësaj kohe. Nuk është çudi, prandaj, që në tekstin e saj shfaqen shpesh fjalë e shprehje të zhargonit të përditshëm, herë-herë edhe në anglisht, kurse celulari, interneti dhe mjetet e tjera teknike të kohës sonë dalin në vargje thuajse po aq sa edhe njeriu. Mirëpo, subjekti lirik i kësaj poezie, Uni i saj, është njëkohësisht njeriu i kësaj toke, i këtij nënqielli, çka do të thotë se ai ka tipare të forta lokale. Bota dhe karakteri i tij, edhe kur duken disi të largëta, burojnë nga mjedisi ynë. Prof. Dr. Agim Vinca