AMOTE, SINTOO, PERDOAME, GRAZAS Ponopono aprende as Palabras Maxicas

Virtuosa cousa é perdoar a quen se arrepinte. Séneca O que é incapaz de perdoar é incapaz de amar. Martin Luther King Cando exercemos e practicamos o perdón, a compaixón e o amor experimentamos unha espiritualidade vívida. Harmonizarnos cos outros, é un gran desafío, pois o ego material quere persuadir os nosos pensamentos, de que nós estamos separados uns doutros: separados do mundo e da natureza, separados de nós mesmos e separados da Fonte. Se o cremos, temos pois que loitar pola nosa existencia. Atopámonos nun latente medo permanente ao descoñecido e experimentamos unha carencia silenciosa. Debemos ensinar aos nosos fillos que o universo coida de nós e pon á nosa disposición, todo o que necesitamos. Estamos sempre unidos co universo. O Divino está en todas partes e tamén nos nosos corazóns. Lamentablemente esquecémonos desa unión. Esta comunicación coa Fonte Eterna é novamente vivificada, cando recoñecemos o Divino en todos os seres viventes e pedímoslle perdón ao Divino nos demais. A viaxe é pois cara ao noso interior. A espiritualidade non está en cambiar aos demais, senón na aceptación da súa singularidade dentro da Creación. Se xa desde pequenos os nosos fillos e fillas aprenden esta gran verdade, sen darnos conta contribuímos a un futuro moito máis feliz e a un mundo cheo de esperanza e amor. Todos os nenos do mundo deberían coñecer as palabras máxicas e recitalas continuamente. ÁMOTE, SÍNTOO, PERDÓAME, GRAZAS.